Ποια λάθη κάνουμε όταν βάζουμε αντηλιακό;

1. Όλα τα αντηλιακά μπορούν να χρησιμοποιηθούν από όλους τους φωτότυπους δέρματος. Το λευκό δέρμα χαρακτηρίζεται από τη μεγάλη ευαισθησία του και δεν μαυρίζει καθόλου ή μαυρίζει πολύ δύσκολα και αναπτύσσει γρήγορα εγκαύματα, (φωτότυποι 1 και 2). Το σύνηθες δέρμα κοκκινίζει και μαυρίζει (φωτότυπος 3), ενώ το μελαχρινό δέρμα (φωτότυπος 4) μαυρίζει αμέσως και σπανίως καίγεται. Πάνω από 25 όλα τα αντηλιακά θεωρούνται total block.Ο μεγαλύτερος δείκτης βοηθάει στη μακρύτερη χρονικά προστασία Πάντως το νούμερο των δεικτών αναφέρεται σε ιδανικές συνθήκες οπότε οι φωτότυποι 1,2 πρέπει να χρησιμοποιούν υψηλότερους δείκτες.

2. Αφού έβαλε κάποιος το πρωί αντηλιακό, αυτό αρκεί για όλη την ημέρα. Είναι ένα από τα μεγαλύτερα λάθη που κάνουμε διότι εάν βρισκόμαστε στον ήλιο, το αντηλιακό μας θα μπορεί να ’’λειτουργήσει’’ για 4 ώρες, ανάλογα φυσικά με το εκάστοτε προϊόν. Τα φίλτρα σε συνδυασμό με τον ιδρώτα και τη μικρότερη ποσότητα που συνήθως βάζουμε αδρανοποιούνται, πράγμα που σημαίνει, ότι σύντομα το αντηλιακό δεν θα έχει καμία απολύτως δράση. Επίσης όταν βγούμε από τη θάλασσα, ανανεώνουμε το αντηλιακό μας ακόμη και αν γράφει ‘’ανθεκτικό στο νερό’’. Ανανεώνουμε κάθε τέσσερις περίπου ώρες με φυσιολογική δραστηριότητα και κάθε δυο ώρες αν αθλούμαστε. Προσέχουμε να καλύπτουμε καλά όλο το σώμα στη θάλασσα, ενώ στην πόλη κεφάλι, μπούστο και χέρια.

3. Όλα τα αντηλιακά ταιριάζουν σε όλους τους τύπους επιδερμίδας. Αυτή είναι μια ακόμη λάθος θεωρία εφόσον έχει αποδειχτεί ότι το λάθος αντηλιακό μπορεί να μας δημιουργήσει προβλήματα στο δέρμα. Φροντίζουμε να επιλέξουμε το σωστό για τον τύπο του δέρματός μας. Για ευαίσθητη επιδερμίδα, χρησιμοποιούμε έναν τύπο αντηλιακού χωρίς άρωμα. Τα ευαίσθητα, με τάσεις για αλλεργίες δέρματα, πρέπει να χρησιμοποιούν αντηλιακά με φυσικά φίλτρα, δηλαδή αυτά που αφήνουν πιο λευκό το δέρμα. Αν έχουμε δέρμα λιπαρό ή με τάση ακμής, αναζητούμε ένα ελαφρύ, oil-free προϊόν. Τα λιπαρά με τάση για ακμή δέρματα πρέπει να χρησιμοποιούν τα μη λιπαρά αντηλιακά, αλλιώς μπορεί εύκολα να εμφανίσουν επιδείνωση της νόσου. Για ξηρό δέρμα, επιλέγουμε κάποιο σε μορφή κρέμας .Για το τριχωτό της κεφαλής κάποιο σε σπρέι.

4. Τα αντηλιακά των ενηλίκων ενδείκνυνται και για χρήση στα παιδιά. Αυτό είναι ένα ακόμη λάθος επειδή στο βρεφικό/παιδικό δέρμα, οι στοιβάδες του δέρματος είναι λεπτότερες και η περιεκτικότητα νερού είναι υψηλότερη σε σχέση με το δέρμα των ενηλίκων, καθώς και η δυνατότητα για δημιουργία γρήγορα σημαντικής ποσότητας μελανίνης είναι μικρότερη, ακόμη και για τα πιο σκουρόχρωμα παιδιά. Επομένως η ευαισθησία του δέρματος στην ηλιακή ακτινοβολία είναι αυξημένη στα παιδιά. Οι γονείς πρέπει να γνωρίζουν τις διαφορές και τα χαρακτηριστικά των διαφόρων τύπων αντηλιακών για να κάνουν την καλύτερη δυνατή επιλογή για τα παιδιά τους. Μέχρι 6 μηνών τα παιδιά δεν εκτίθενται στον ήλιο. Στα παιδιά από 6- 24 μηνών χρησιμοποιούμε αντηλιακά με φυσικά μόνο φίλτρα. Τα αντηλιακά με φυσικά φίλτρα δρουν αντανακλώντας τις UV, έχουν καλύτερη προστασία κατά των ακτινών UVB και λιγότερο κατά των UVA και παρουσιάζουν λιγότερες δερματικές αντιδράσεις. Η έγκρισή τους είναι για χρήση άνω των 6 μηνών. Τα αντηλιακά με χημικά φίλτρα απορροφούν τις UV, είναι περισσότερο ανεκτά κοσμητικά, είναι ασφαλή για τον οργανισμό. Στα πλεονεκτήματά τους όμως ανήκουν το αυξημένο φάσμα απορρόφησης ακτινοβολίας UV, ενώ στα μειονεκτήματα οι περισσότερες τοπικές δερματικές αντιδράσεις κατόπιν εφαρμογής τους, η απομάκρυνσή τους με νερό και ιδρώτα και ο περιορισμός στη χρήση τους για παιδιά άνω των 2 ετών. Για αυτό το λόγο, πάνω από 24 μηνών, χρησιμοποιούμε εξειδικευμένα παιδικά αντηλιακά που περιέχουν φυσικά και χημικά φίλτρα για καλύτερη προστασία από UVA. Φυσικά επιβάλλεται η αποφυγή έκθεσης στον ήλιο μεταξύ 10.00-16.00.

5. Βάζουμε αντηλιακό λίγο πριν την εμφάνισή μας στην παραλία. Είναι ένα ακόμη σφάλμα μας, καθώς το αντηλιακό πρέπει να εφαρμόζεται τουλάχιστον 20 λεπτά της ώρας πριν την έκθεση στον ήλιο και, αν θέλoυμε vα διατηρήσoυμε πραγματική αvτηλιακή πρoστασία. Τα αντηλιακά, ακόμη και τα αδιάβροχα, υφίστανται τουλάχιστον κατά 50% μείωση της δυνατότητας προστασίας που διαθέτουν μετά από την κατάδυση στη θάλασσα ή στην πισίνα. Επομένως, πρέπει να επαναχρησιμοποιούμε το αντηλιακό μετά το μπάνιο. Μέσα, άλλωστε, στο νερό, κατά τη διάρκεια του μπάνιου, ή μετά από εφίδρωση (παίζοντας π.χ. ρακέτες στην παραλία) η μείωση του δείκτη προστασίας κυμαίνεται από 20 έως 30%. Δηλαδή όταν βγούμε από τη θάλασσα, ανανεώνουμε το αντιηλιακό μας ακόμη και αν γράφει ανθεκτικό στο νερό και ανανεώνουμε κάθε τέσσερις περίπου ώρες με φυσιολογική δραστηριότητα και κάθε δυο ώρες αν αθλούμαστε.

6. Στην παραλία φοράμε τα αντηλιακά πόλης. Τα «δύο σε ένα» προϊόντα μπορεί να είναι βολικά όταν πρόκειται για σαμπουάν και conditioner, αλλά δεν ισχύει το ίδιο με το αντηλιακό στη μορφή μέικ απ. Μέρος του προβλήματος είναι ο δείκτης. Δηλαδή το μέικ απ, που θα χρησιμοποιήσετε, δεν περιέχει την επαρκή αντίστοιχη ποσότητα αντηλιακής προστασίας, που χρειάζεται το πρόσωπό σας. Επιπρόσθετα, για να έχουν καλή κοσμητικά εφαρμογή περιέχουν χημικά φίλτρα και προστατεύουν καλύτερα από την UVA, αλλά απομακρύνονται εύκολα με το νερό, οπότε δεν προτείνονται όταν κάνουμε μπάνιο στη θάλασσα. Όσον αφορά την αντηλιακή προστασία στην πόλη, προτιμάμε αντηλιακά μονό με χημικά φίλτρα, ενώ στην παραλία προτείνονται τα αντηλιακά με μεικτά φίλτρα προστασίας γιατί είναι ανθεκτικά στο νερό της θάλασσας.

7. Φοράμε τα αντηλιακά που μας περίσσεψαν από το προηγούμενο καλοκαίρι. Πιθανόν να έχουμε κάποια παλιά αντηλιακά στο σπίτι μας από το περασμένο καλοκαίρι. Δεν πρέπει να τα χρησιμοποιούμε αν έχουν ανοιχτεί, γιατί συνήθως είναι αλλοιωμένα, πράγμα που φαίνεται και από την αλλαγή του χρώματος και της υφής του αντηλιακού προϊόντος. Αν δεν τα έχουμε ανοίξει, η ημερομηνία λήξης είναι σωστή και τα έχουμε σε δροσερό περιβάλλον τότε μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε.

8. Όταν κυκλοφορούμε στην πόλη φοράμε αντηλιακό μόνο στο πρόσωπό μας. Είναι ένα από τα συνηθέστερα λάθη μας διότι εκτός από το πρόσωπό μας εκτίθενται και άλλα μέρη του σώματος μας όπως ο λαιμός, τα αυτιά, το μπούστο και η ραχιαία επιφάνεια των χεριών. Περιοχές του δέρματος που εκτίθενται περισσότερη ώρα ή όταν είναι κάθετα οι ακτίνες του ήλιου χρειάζονται συνήθως αντηλιακά με υψηλότερο SPF. Επιπλέο , υπάρχουν σημεία όπου οι περισσότεροι άνθρωποι ξεχνούν να εφαρμόσουν αντηλιακό όπως, γύρω από τα μάτια, την άκρη της μύτης, τα αυτιά, τα χείλη, και κοντά στη γραμμή του τριχωτού της κεφαλής ή σε αυτό αν έχουμε αλωπεκία.

9. Τα αντηλιακά προϊόντα τα έχουμε μαζί μας και φυλαγμένα στο αυτοκίνητο για να μην τα ξεχάσουμε κατά την απόδρασή μας στην παραλία. Αυτή είναι μια ακόμη λανθασμένη πράξη μας γιατί το αντηλιακό είναι εκτεθειμένο σε αντίξοες περιβαλλοντικές συνθήκες ( π.χ αυξημένη θερμοκρασία) και έτσι μπορεί να μειωθεί η δράση του. Τα αντηλιακά μας τα παίρνουμε μαζί όταν ετοιμαζόμαστε για την παραλία και φροντίζουμε να είναι φυλαγμένα σε ξηρό και δροσερό μέρος.

10. Τα μελαχρινά άτομα δεν έχουν ανάγκη από αντηλιακή προστασία. Είναι μια συνηθισμένη λανθασμένη θεωρία την οποία οι δερματολόγοι προσπαθούν εδώ και χρόνια να ανατρέψουν. Παρόλο που η σκουρόχρωμη επιδερμίδα προσφέρει περισσότερη φυσική προστασία από τις βλαβερές ηλιακές ακτινοβολίες, κανένας δεν έχει ανοσία στην καταστροφή που προκαλεί ο ήλιος. Οι σκουρόχρωμες επιδερμίδες παράγουν περισσότερη μελανίνη, σε σχέση με τις ανοιχτόχρωμες, η οποία προστατεύει από τις UV ακτινοβολίες. Όμως φυσικά έχουν ανάγκη από αντηλιακή προστασία απλώς μπορούν να χρησιμοποιήσουν χαμηλότερο δείκτη 20-30.

11. Βάζουμε οποιοδήποτε είδος αντηλιακού με έναν τρόπο. Πρέπει να διαβάζουμε τις ειδικές οδηγίες στα περιεχόμενα της κάθε συσκευασίας του αντηλιακού για τις ορθές κινήσεις επάλειψής του. Οι αντηλιακές λοσιόν χρειάζονται πολύ καλή ανακίνηση για να παρέχει την φωτοπροστασία που προτείνεται. Πρέπει να διαβάζουμε στο κουτί, τον ακριβή δείκτη και για τις δύο ακτινοβολίες (uva και uvb).Πολλές εταιρίες με το δείκτη SPF αναφέρονται μόνο στη UVB, ενώ για τη UVA μπορεί να έχουν μικρότερο δείκτη, άρα και προστασία.

12. Λίγη ποσότητα αντηλιακού αρκεί για όλο το σώμα μας. Τα αντηλιακά, για να μας προστατέψουν σωστά χρειάζεται να χρησιμοποιήσουμε αρκετή ποσότητα περισσότερη από μια κρέμα ενυδάτωσης. Όταν μιλάμε για αντηλιακή προστασία, το «όσο λιγότερο τόσο καλύτερα» δεν ισχύει. Οι περισσότεροι δεν χρησιμοποιούμε την επαρκή ποσότητα αντηλιακού προϊόντος, με αποτέλεσμα να μην προστατεύουμε στην ουσία το δέρμα μας. Ο κανόνας λέει ότι πρέπει να χρησιμοποιούμε την ποσότητα του αντηλιακού, που αντιστοιχεί σε ένα ποτήρι για σφηνάκι, προκειμένου να προστατεύσουμε ολόκληρο το σώμα μας. Ωστόσο, αυτό ισχύει ως γενικός κανόνας, γιατί η σωματική διάπλαση του καθενός φυσικά διαφέρει, αλλάζοντας σημαντικά την απαιτούμενη ποσότητα του αντηλιακού. Αυτό που θα πρέπει να γνωρίζετε είναι, ότι καλύτερα να έχετε περισσότερο αντηλιακό στο δέρμα μας, παρά λιγότερο.


Γράφει : Λαμπρινοπούλου Κατερίνα, Δερματολόγος - Αφροδισιολόγος

Πηγή : www.iatronet.gr

Τι χρώμα έχουν τα ούρα σας;

Πότε είναι εντάξει το χρώμα των ούρων και πότε θα πρέπει να επισκεφτείτε τον γιατρό σας για διάγνωση;

Διαφανές χρώμα

Πίνετε πολύ νερό. Είναι εντάξει να είστε τόσο ενυδατωμένος αλλά δεν χρειάζεται. Επομένως, αν πιέζετε τον εαυτό σας να πίνει πάρα πολύ νερό μπορείτε να το περιορίσετε λίγο.

Απαλό χρώμα αχύρου ή διαφανές κίτρινο

Σημαίνει ότι είστε καλά ενυδατωμένοι.

Χρώμα μελιού ή κεχριμπαριού

Ο οργανισμός σας δεν προσλαμβάνει αρκετό νερό.

Χρώμα σιροπιού

Μπορεί να έχετε σοβαρή αφυδάτωση. Ενισχύστε την πρόσληψη υγρών και δείτε τον γιατρό σας αν το χρώμα επιμένει.

Ροζ προς κοκκινωπό

Φάγατε βατόμουρα ή παντζάρια πρόσφατα; Αν όχι μπορεί να έχετε αίμα στα ούρα. Μπορεί να μην είναι τίποτα ή μπορεί να αποτελεί σύμπτωμα λοίμωξης στο ουροποιητικό σύστημα ή άλλης πάθησης. Επομένως επισκεφθείτε τον γιατρό σας για να είστε σίγουροι.

Μπλε ή πράσινο

Πιθανόν να είναι βαφή από κάτι που καταναλώσατε ή που περιέχεται σε φάρμακο αλλά μπορεί ενδεχομένως να αποτελεί σύμπτωμα σπάνιας γενετικής νόσου. Η πάθηση δεν θα σας πεθάνει αλλά για να είστε ασφαλής δείτε τον γιατρό αν το χρώμα επιμένει.

Αφρώδη ή αναβράζοντα ούρα

Αυτό θα μπορούσε να σημαίνει υπερβάλλουσα πρωτεΐνη στη διατροφή ή νεφρικό πρόβλημα. Μιλήστε με τον γιατρό αν παρατηρήσετε ότι συμβαίνει συνέχεια.


Πηγή : www.iatronet.gr

Γυναίκα και καλοκαίρι : 4 απειλές για την υγεία

Οι ιδιαίτερες συνθήκες του καλοκαιριού, από τον καιρό μέχρι τον τρόπο ζωής μας, συχνά κρύβουν και κάποια ιδιαίτερα προβλήματα, ειδικά για τις γυναίκες. Ευτυχώς, στην πλειονότητά τους αντιμετωπίζονται εύκολα, όμως υπάρχουν και κάποια προληπτικά μέτρα που βοηθούν πολύ.

Ποια είναι αυτά και τι πρέπει να γνωρίζουν οι γυναίκες για να απολαύσουν ξένοιαστες τις διακοπές τους;

Ζούμε στην Ελλάδα, σε μια γωνιά της Γης, η οποία στη συνείδηση πολλών κατοίκων αυτού του πλανήτη είναι συνδεδεμένη με τις καλοκαιρινές διακοπές, τη θάλασσα, την ψυχική και σωματική ευεξία που μπορεί να προσφέρει αυτός ο κατακλυσμός των αισθητηριακών κέντρων του ανθρώπου με τόσο θετικές και πρωτόγνωρες προσλαμβάνουσες παραστάσεις.

Στόχοι αυτού του σύντομου άρθρου είναι αφενός να επισημάνει τους συχνότερους παθογόνους μικροβιακούς παράγοντες οι οποίοι μπορεί να δυσκολέψουν τη ζωή μιας γυναίκας και να χαλάσουν τη μαγεία των καλοκαιρινών δια κοπών και αφετέρου να βοηθήσει στην πρόληψή τους.

• Η μυκητιασική κολπίτιδα είναι αδιαμφισβήτητα η πιο συχνή λοίμωξη που εμφανίζεται τους καλοκαιρινούς μήνες. Πολλοί λόγοι ευνοούν την ανάπτυξη μυκήτων στον κατώτερο γεννητικό σωλήνα, όπως ο συνδυασμός ζέστης και υγρασίας στην ευαίσθητη περιοχή, η εντονότερη εφίδρωση, η παραμονή αρκετές ώρες με βρεγμένο μαγιό, η χρήση ταμπόν και η κολύμβηση σε μη σωστά χλωριωμένες πισίνες. Η αλλαγή του μαγιό αμέσως μετά το μπάνιο, το καλό σιδέρωμα των εσωρούχων, η αποφυγή των αρωμάτων, καθώς και η λελογισμένη χρήση αντιβιοτικών με παράλληλη χορήγηση προβιοτικών παραγόντων μπορούν να βοηθήσουν στην πρόληψη της μυκητίασης.

• Οι ουρολοιμώξεις επίσης ταλαιπωρούν το γυναικείο φύλο ιδιαίτερα κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, γιατί στους ήδη υπάρχοντες προδιαθεσικούς παράγοντες (ανατομικοί, όπως μικρότερο μήκος ουρήθρας, στενή γειτνίαση της ουρογεννητικής περιοχής με το ορθό) έρχονται να προστεθούν η έντονη αφυδάτωση, η κατάχρηση αλκοόλ με ταυτόχρονη αποφυγή της ούρησης, η έκπτωση του ανοσοποιητικού συστήματος λόγω κόπωσης και η σεξουαλική υπερδραστηριότητα. Η τακτική και πλήρης κένωση της ουροδόχου κύστεως ιδιαίτερα μετά τη σεξουαλική πράξη, η επαρκής λήψη υγρών και οι καλές συνθήκες υγιεινής θα βοηθήσουν στην αποφυγή ουρολοιμώξεων.

• Μία μεγάλη κατηγορία λοιμώξεων που εμφανίζουν αύξηση την περίοδο του καλοκαιριού είναι τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα, όπως οι ερπητικές λοιμώξεις, η σύφιλη, η γονόρροια, οι χλαμυδιακές λοιμώξεις, οι λοιμώξεις που προκαλούν οι ιοί HPV, οι ηπατίτιδες B και C και ο ιός HIV. Μερικές από αυτές τις λοιμώξεις θεραπεύονται εύκολα αν διαγνωστούν έγκαιρα, κάποιες άλλες όμως μπορεί να προκαλέσουν σημαντικά προβλήματα υγείας που αφορούν τόσο στη γυναικεία γονιμότητα (γονόρροια, χλαμύδια) όσο και στη γενικότερη υγεία (HIV, ηπατίτιδα). Η χρήση προφυλακτικού, αν και δεν προστατεύει 100%, η αποφυγή κατάχρησης αλκοόλ ή εθιστικών ουσιών που καταστέλλουν το ανοσοποιητικό σύστημα και η προσοχή στην εναλλαγή συντρόφων μπορούν να δράσουν προληπτικά.    

• Τέλος, επιβάλλεται να αναφερθούμε στην κλινική οντότητα του συνδρόμου του τοξικού σοκ (TSS). Είναι πολύ σπάνια, αλλά δυνητικά θανατηφόρα ασθένεια η οποία προκαλείται από μία βακτηριακή τοξίνη. Διαφορετικές βακτηριακές τοξίνες μπορεί να προκαλέσουν σύνδρομο τοξικού σοκ, κυρίως όμως αυτές που παράγονται από τα βακτήρια Staphylococcus aureus και Streptococcus pyogenes. Η παρατεταμένη χρήση κολπικού ταμπόν είναι καλά αναγνωρισμένη αιτία TSS και υπολογίζεται ότι είναι υπεύθυνη για το 50% των περιπτώσεων που οφείλονται σε σταφυλοκοκκική τοξίνη. Οι συνθήκες που δημιουργούνται στον κόλπο κατά τη διάρκεια της εμμήνου ρύσεως είναι ιδανικές για την ανάπτυξη των σταφυλόκοκκων και την παραγωγή τοξίνης. Τυχόν μικρές ρωγμές του κολπικού βλεννογόνου, που προκαλούνται είτε από το ίδιο το υλικό του ταμπόν είτε από τις σεξουαλικές επαφές, αποτελούν την πύλη εισόδου της τοξίνης στη συστηματική κυκλοφορία και συντελούν στην εμφάνιση του συνδρόμου στα ευαίσθητα άτομα. Τα υλικά που έχουν ενοχοποιηθεί από το CDC έχουν εξαιρεθεί από τις εταιρείες που κατασκευάζουν ταμπόν, παρ’ όλα αυτά συνιστάται η χρήση τους για περιορισμένο χρονικό διάστημα, λιγότερο από 6 ώρες.

Πηγή : www.iatronet.gr

Καρδιά και Περιοδόντιο

Με την καλή υγεία του στόματος φαίνεται ότι συνδέεται και η υγεία της καρδιάς.

Σύμφωνα με διεθνείς έρευνες υπάρχει συσχέτιση των φλεγμονών του περιοδοντίου και της καρδιαγγειακής νόσου.

Σύμφωνα μάλιστα με νέα έρευνα του Πανεπιστημίου του Bristol, η στοματική υγιεινή, όταν δεν γίνεται με το σωστό τρόπο, μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο καρδιαγγειακών  επεισοδίων κατά 50%.

Άτομα που πάσχουν από ουλίτιδα ή περιοδοντίτιδα διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να εμφανίσουν έμφραγμα του μυοκαρδίου, αν και ο μηχανισμός που προκαλεί αύξηση του κινδύνου δεν έχει διερευνηθεί πλήρως

Σύμφωνα με τα στοιχεία των μελετών, μικρόβια της στοματικής κοιλότητας έχουν εντοπιστεί ήδη σε αθηρωματικές πλάκες ασθενών. Οι έρευνες όμως δεν κατέληξαν στο συμπέρασμα αν τα μικρόβια αυτά συμβάλλουν στη δημιουργία των αθηρωματικών πλακών.

Οι επιστήμονες του ίδιου Πανεπιστημίου, διαπίστωσαν ότι ένα κοινό βακτήριο που ευθύνεται για την καταστροφή των δοντιών και για ασθένειες των ούλων μπορεί επίσης να εισέρχεται στο κυκλοφορικό και να ευνοεί την ανάπτυξη θρόμβων.

Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι ο στρεπτόκοκκος, που κατά βάση είναι περιορισμένος στη στοματική κοιλότητα, όταν προκληθεί αιμορραγία (π.χ. στα ούλα) μπορεί να «δραπετεύσει» και να εισχωρήσει στο κυκλοφορικό. Εκεί το βακτήριο χρησιμοποιεί την πρωτεΐνη ΡadΑ, η οποία υποχρεώνει τα αιμοπετάλια να ενωθούν μεταξύ τους για να προστατευτούν από την πρωτεΐνη δημιουργώντας έτσι θρόμβους.

Επιπλέον,  έχει διαπιστωθεί ότι ασθενείς που πάσχουν από περιοδοντίτιδα παρουσιάζουν αυξημένα επίπεδα συστηματικής φλεγμονής. Αυτοί οι παράγοντες της στοματικής φλεγμονής έχουν επίσης ενοχοποιηθεί ως παράγοντες κινδύνου για καρδιαγγειακά επεισόδια όπως η C-Αντιδρώσα πρωτεΐνη (CRP) που αποτελεί τον προγνωστικό δείκτη καρδιαγγειακών επεισοδίων.


Γράφει : Πάρης Μαραγκός, Χειρουργός Οδοντίατρος

Πηγή : www.parismaragkos.gr

Οδηγίες στοματικής υγιεινής

Η υγεία του στόματος εξαρτάται κατά κύριο λόγο από τη στοματική φροντίδα. Το σωστό και καθημερινό πλύσιμο των δοντιών συμβάλλει στην διατήρηση της υγείας των δοντιών και των ούλων.

Πώς γίνεται το σωστό πλύσιμο των δοντιών;

Για να επιτύχετε απομάκρυνση της οδοντικής πλάκας είναι σημαντικό να βουρτσίζετε τα δόντια σας 2-3 φορές την ημέρα και απαραίτητα το βράδυ.

Να θυμάστε, ότι ένα σωστό βούρτσισμα διαρκεί περίπου 3-4 λεπτά και πρέπει να γίνεται ως εξής (Τεχνική Bass) :

Τοποθετήστε την κεφαλή της οδοντόβουρτσας στα δόντια σας με τέτοιο τρόπο ώστε οι τρίχες να σχηματίζουν γωνία 45 μοιρών με τη γραμμή που ενώνονται ούλα και δόντια. Μετακινείτε την οδοντόβουρτσα μπρος-πίσω με μικρές οριζόντιες κινήσεις. Επαναλάβετε την κίνηση αυτή αρκετές φορές με απαλές κινήσεις και βουρτσίστε όλες τις επιφάνειες κάθε δοντιού.

Τι είναι το οδοντικό νήμα;

Επειδή η βούρτσα δεν μπορεί να εισχωρήσει ανάμεσα στα δόντια, αυτές οι επιφάνειες πρέπει να καθαρίζονται με το οδοντιατρικό νήμα. Τυλίγουμε το νήμα στα μεσαία δάκτυλα και των δύο χεριών και το περνάμε ανάμεσα στα δόντια. Κατόπιν με απαλές κάθετες κινήσεις καθαρίζουμε τις επιφάνειες και των δύο δοντιών χωριστά.

Τι οδοντόβουρτσα να χρησιμοποιώ;

Προτιμάμε πάντα μία μαλακή ή μέτρια οδοντόβουρτσα. Η σκληρή οδοντόβουρτσα μπορεί να κάνει φθορές στο σμάλτο των δοντιών. Σημασία επίσης δίνουμε στο μέγεθος της κεφαλής της βούρτσας. Αυτό δεν πρέπει να είναι ιδιαίτερα μεγάλο. Η μικρή κεφαλή μπορεί να εισχωρήσει καλύτερα ακόμα και στις πιο δύσκολες επιφάνειες όπως είναι η περιοχή πίσω από τα κάτω μπροστινά δόντια. Όσον αφορά την ηλεκτρική οδοντόβουρτσα, αυτή διαθέτει μεγαλύτερη δύναμη τριβής των δοντιών και απλουστεύει την τεχνική βουρτσίσματος. Συνίσταται ιδιαίτερα σε άτομα τα οποία δεν μπορούν να χειριστούν σωστά την βούρτσα χειρός. Παρόλα αυτά, αν κάποιος επιτυγχάνει σωστά αποτελέσματα με την κλασική οδοντόβουρτσα, δεν υπάρχει λόγος να την αλλάξει.

Κάθε πότε πρέπει να αλλάζω την οδοντόβουρτσα;

Συνήθως κάθε 3 με 4 μήνες. Ενδεικτικό επίσης αλλαγής της βούρτσας είναι όταν οι τρίχες της αρχίζουν να αποκλίνουν προς τα έξω.

Πρέπει να βουρτσίζω και τη γλώσσα;

Έρευνες έχουν δείξει ότι το μεγαλύτερο ποσοστό της κακοσμίας του στόματος οφείλεται σε μικρόβια τα οποία βρίσκονται στην επιφάνεια της γλώσσας και ιδιαίτερα στο πίσω μέρος αυτής. Άρα θα πρέπει να δίνουμε ιδιαίτερη προσοχή και στον επιμελή καθαρισμό της γλώσσας μας. Στο εμπόριο υπάρχουν ειδικά προϊόντα καθαρισμού αυτής.

Να χρησιμοποιώ στοματικό διάλυμα;

Τα στοματικά διαλύματα δρούν βοηθητικά στο πλύσιμο των δοντιών. Είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικά σε παθήσεις των ούλων όπως η ουλίτιδα ή η περιοδοντίτιδα. Σε καθημερινή βάση μπορούν να χρησιμοποιούνται, αλλά όχι για μεγάλο χρονικό διάστημα, γιατί μπορεί να επιφέρουν αλλαγή της φυσιολογικής μικροβιακής χλωρίδας του στόματος.Όσον αφορά την κακοσμία, εκεί η δράση τους είναι προσωρινή.

Επειδή η πρόληψη είναι προτιμότερη της θεραπείας να θυμάστε :

  •  Να κάνετε περιοδικό έλεγχο των δοντιών σας,έστω και αν δεν έχετε ενοχλήσεις, απαραίτητα δύο φορές το χρόνο.

  •  Να κάνετε σωστή διατροφή. Μία γενική αρχή είναι ότι,οι τροφές που είναι υγιεινές για τον οργανισμό είναι υγιεινές και για τα δόντια. Ιδιαίτερη προσοχή σε τροφές που περιέχουν ζάχαρη. Πρέπει να αποφεύγετε να τις τρώτε ανάμεσα στα γεύματα και όταν τις τρώτε πρέπει να πλένετε τα δόντια σας.

  •  Να κάνετε τακτική φθορίωση των δοντιών,ιδιαίτερα στα νεαρά άτομα. Το φθόριο σκληραίνει την αδαμαντίνη των δοντιών και έτσι βοηθάει να γίνουν πιο ανθεκτικά ενάντια στην τερηδόνα.

Γράφει : Πάρης Μαραγκός, Χειρουργός Οδοντίατρος

Πηγή : www.parismaragkos.gr

15 μυστικά για να ζήσετε περισσότερα χρόνια

Μεγαλώνοντας γινόμαστε πιο ευάλωτοι σε νόσους. Ίσως να πιστεύετε ότι δεν μπορείτε να κάνετε κάτι για αυτό, αλλά νέα έρευνα δεν συμφωνεί. Σε πιλοτική έρευνα, αλλαγές του τρόπου ζωής ενίσχυσαν ένα ένζυμο που αυξάνει το μήκος των τελομερών. Άλλες έρευνες επίσης έδειξαν ότι η διατροφή και η άσκηση μπορούν να προστατεύσουν τα τελομερή. Επομένως, υγιείς συνήθειες μπορούν ενδεχομένως να επιβραδύνουν τη γήρανση σε κυτταρικό επίπεδο.

Να είστε ευσυνείδητος 

‘Ερευνα ανακάλυψε ότι ένας από τους καλύτερους προγνωστικούς παράγοντες για μακροζωία είναι να είστε ευσυνείδητος. Ερευνητές μέτρησαν ικανότητες όπως η προσοχή στη λεπτομέρεια και ανακάλυψαν ότι οι ευσυνείδητοι άνθρωποι κάνουν περισσότερα για να προστατεύσουν την υγεία τους και επιλογές που οδηγούν σε ισχυρότερες σχέσεις και καλύτερη καριέρα.

Κάντε φίλους

Οι φίλοι σάς βοηθούν να ζήσετε περισσότερο. Αυστραλοί ερευνητές ανακάλυψαν ότι οι κοινωνικοί άνθρωποι ήταν λιγότερο πιθανό να πεθάνουν σε διάστημα 10 ετών σε σύγκριση με ανθρώπους που είχαν τους λιγότερους φίλους. Άλλη ανάλυση αποτελεσμάτων 148 ερευνών στηρίζει τη σχέση μεταξύ των πολλών κοινωνικών σχέσεων και της μακροζωίας.

Διακόψτε το κάπνισμα

Αν και δεν είναι μυστικό ότι η διακοπή του καπνίσματος μπορεί να επιμηκύνει τη ζωή, η ποσότητα του επιπλέον χρόνου μπορεί να σας εκπλήξει. Σύμφωνα με βρετανική έρευνα, η διακοπή του καπνίσματος στην ηλικία των 30 θα μπορούσε να αυξήσει τη ζωή κατά μια δεκαετία. Η διακοπή της συνήθειας στην ηλικία των 40, 50 ή 60 ενισχύει το προσδόκιμο επιβίωσης κατά 9, 6 ή 3 χρόνια αντίστοιχα.

Επιλέξτε με σοφία τους φίλους σας

Οι συνήθεις των φίλων σας σάς επηρεάζουν, επομένως ψάξτε για φίλους με υγιεινό τρόπο ζωής. Έρευνες δείχνουν ότι η παχυσαρκία είναι κοινωνικά μεταδοτική- η πιθανότητα να γίνετε και εσείς παχύσαρκος αυξάνεται κατά 57% αν έχετε φίλο που γίνεται παχύσαρκος. Το κάπνισμα είναι ακόμα ένας παράγοντας που εξαπλώνεται μεταξύ των φίλων, αλλά τα καλά νέα είναι ότι η διακοπή του είναι επίσης κολλητική.

Αγαπήστε το μεσημεριανό ύπνο

Η σιέστα συνηθίζεται σε πολλά μέρη του κόσμου. Υπάρχει τώρα και επιστημονική ένδειξη ότι ο ύπνος το μεσημέρι μπορεί ενδεχομένως να σας βοηθήσει να ζήσετε περισσότερο. Πρόσφατη έρευνα σε 24.000 συμμετέχοντες υποδεικνύει ότι όσοι κοιμούνται τακτικά το μεσημέρι έχουν 37% λιγότερες πιθανότητες θνησιμότητας από καρδιοπάθεια σε σχέση με όσους κοιμούνται περιστασιακά. Οι ερευνητές θεωρούν ότι ο μεσημεριανός ύπνος θα μπορούσε να βοηθά την καρδιά κρατώντας σε χαμηλά επίπεδα της ορμόνες του στρες.

Ακολουθήστε μεσογειακή διατροφή

Η μεσογειακή διατροφή είναι υψηλή σε φρούτα, λαχανικά, προϊόντα ολικής αλέσεως, ελαιόλαδο και ψάρια. Ανάλυση 50 ερευνών που αφορούσαν περισσότερους από 500.000 ανθρώπους δείχνει τα εντυπωσιακά οφέλη της συγκεκριμένης διατροφής. Τα ευρήματα δείχνουν ότι η συγκεκριμένη διατροφή μειώνει σημαντικά τον κίνδυνο μεταβολικού συνδρόμου.

Παντρευτείτε

Αρκετές έρευνες δείχνουν ότι οι παντρεμένοι άνθρωποι τείνουν να ζουν περισσότερο από τους εργένηδες. Πολλοί ερευνητές αποδίδουν τη διαφορά στην κοινωνική και οικονομική στήριξη που παρέχει ο γάμος. Ενώ ο γάμος προσφέρει το μεγαλύτερο όφελος, άνθρωποι που είναι διαζευγμένοι ή χήροι έχουν χαμηλότερο ποσοστό θνησιμότητας από αυτούς που δεν παντρεύτηκαν ποτέ.

Φάτε όπως στην Okinawa

Οι κάτοικοι της Okinawa, στην Ιαπωνία, κάποτε είχαν το μακρύτερο προσδόκιμο επιβίωσης παγκοσμίως. Ερευνητές το αποδίδουν στην παραδοσιακή διατροφή της περιοχής που είναι υψηλή σε πράσινα και κίτρινα λαχανικά και χαμηλή σε θερμίδες. Ορισμένοι κάτοικοι έχουν τη συνήθεια να τρώνε μόνο το 80% της τροφής σε πιάτο. Καθώς οι νέες γενιές εγκαταλείπουν τις παραδόσεις, το προσδόκιμο επιβίωσης στην Okinawa έχει υποχωρήσει.

Αδυνατίστε

Αν είστε υπέρβαρος, το αδυνάτισμα μπορεί να προστατεύσει από τον διαβήτη την καρδιοπάθεια και άλλες παθήσεις. Το κοιλιακό λίπος φαίνεται πως είναι ιδιαίτερα επιβλαβές, επομένως εστιάσετε στο αδυνάτισμα.

Αλκοόλ με μέτρο

Η καρδιοπάθεια είναι λιγότερο συνήθης σε ανθρώπους που πίνουν μέτριες ποσότητες αλκοόλ σε σχέση με ανθρώπους που δεν πίνουν καθόλου. Ωστόσο, το πολύ αλκοόλ φουσκώνει την κοιλιά, αυξάνει την αρτηριακή πίεση και μπορεί να προκαλέσει άλλα προβλήματα υγείας.

Κινηθείτε

Οι ενδείξεις είναι εκπληκτικές. Άνθρωποι που ασκούνται ζουν περισσότερο κατά μέσον όρο σε σχέση με όσους δεν ασκούνται. Σύμφωνα με δεκάδες έρευνες, η τακτική άσκηση μειώνει τον κίνδυνο καρδιοπάθειας, εγκεφαλικού επεισοδίου, διαβήτη και ορισμένων ειδών καρκίνου και κατάθλιψης. Η άσκηση μπορεί ενδεχομένως ακόμα να σας βοηθήσει να έχετε οξύνοια σε μεγάλη ηλικία. 10 λεπτά δραστηριότητας είναι αρκετά, καθώς αθροίζονται σε περίπου 2,5 ώρες μέτριας άσκησης της εβδομάδα.

Συγχωρήστε

Η συγχώρεση έχει οφέλη για την υγεία. Ο χρόνιος θυμός συνδέεται με μειωμένη λειτουργία πνευμόνων, καρδιοπάθεια, εγκεφαλικό επεισόδιο και άλλες νόσους. Η συγχώρεση θα μειώσει το άγχος, την αρτηριακή πίεση και θα σας βοηθήσει να αναπνέετε πιο εύκολα. Τα οφέλη τείνουν να αυξάνονται καθώς μεγαλώνετε.

Κάντε τον ύπνο προτεραιότητα

Ο επαρκής ποιοτικός ύπνος μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο παχυσαρκίας, διαβήτη, καρδιοπάθειας και διαταραχών της διάθεσης. Ο επαρκής ύπνος θα σας βοηθήσει επίσης να αναρρώσετε γρηγορότερα από μια νόσο. Αν κοιμάστε λιγότερο από 5ώρες τη νύχτα αυξάνετε τον κίνδυνο πρόωρου θανάτου. Επομένως, κάντε τον ύπνο προτεραιότητα.

Ρυθμίστε το στρες

O Dean Ornish, με έρευνά του υποδεικνύει ότι αλλαγές όπως η ρύθμιση του στρες όχι μόνο βοηθούν στην πρόληψη της καρδιοπάθειας αλλά μπορεί και να την αναστρέψουν. Αν και η αποφυγή του στρες είναι ζωτική επιλογή για πολλούς, υπάρχουν αποτελεσματικοί τρόποι να το ελέγξετε. Δοκιμάστε τη γιόγκα, το διαλογισμό ή τις βαθιές αναπνοές. Ακόμα και λίγα λεπτά την ημέρα μπορούν να κάνουν τη διαφορά.

Να έχετε αίσθηση σκοπού

Τα χόμπι και οι δραστηριότητες που έχουν νόημα για εσάς μπορούν να συμβάλλουν σε μακροβιότητα. Ιάπωνες ερευνητές ανακάλυψαν ότι άντρες με ισχυρή αίσθηση σκοπού ήταν λιγότερο πιθανό να πεθάνουν από εγκεφαλικό επεισόδιο, καρδιοπάθεια ή άλλα αίτια σε διάστημα 13 ετών σε σύγκριση με όσους είχαν χαμηλή αίσθηση σκοπού. Άλλη έρευνα, του Rush University Medical CenterRush έδειξε ότι η αίσθηση σκοπού συνδέεται με μικρότερο κίνδυνο νόσου Alzheimer.


Πηγή : www.iatronet.gr

Μέθοδοι αντιμετώπισης αλλεργικής ρινίτιδας

Η αλλεργική ρινίτιδα αποτελεί ένα συχνό πρόβλημα δημόσιας υγείας. Υπολογίζεται ότι 1 στα 5 άτομα πάσχει από αλλεργική ρινίτιδα. Πολύ συχνά όμως, η συχνότητα και σοβαρότητά της υποεκτιμάται.

Παρά το γεγονός ότι η ρινίτιδα δεν αποτελεί επικίνδυνη για τη ζωή νόσο, επηρεάζει αρνητικά την ποιότητα ζωής των ασθενών, την απόδοση στην εργασία και στο σχολείο, τις κοινωνικές συναναστροφές. Όλα τα παραπάνω, σε συνδυασμό με τη συχνότητά της, την επίδρασή της στο άσθμα καθώς και τον τεράστιο οικονομικό αντίκτυπο σε παγκόσμιο επίπεδο την καθιστούν ένα σημαντικό πρόβλημα δημόσιας υγείας.

Ως αλλεργική ρινίτιδα ορίζεται η φλεγμονή του επιθηλίου της μύτης που συνοδεύεται από συμπτώματα όπως, καταρροή (πρόσθια ή οπίσθια), παροξυσμικούς πταρμούς (φταρνίσματα), συμφόρηση (μπούκωμα) με συνοδό κνησμό της μύτης ή του φάρυγγα. Προκαλείται από την υπερβολική αντίδραση του οργανισμού έναντι κάποιων αεροαλλεργιογόνων.

Η θεραπεία της αλλεργικής ρινίτιδας βασίζεται στα εξής:

Αποφυγή αλλεργιογόνων

Συνήθως η πλήρης αποφυγή των αλλεργιογόνων είναι ανέφικτη. Την καλύτερη αποτελεσματικότητα φαίνεται να έχει η αλλεργία στα επιθήλια ζώων (γάτα, σκύλος), που φυσικά προτείνεται η απομάκρυνση του ζώου. Οι γύρεις ταξιδεύουν με τον άνεμο δεκάδες χιλιόμετρα, συνεπώς η αποφυγή τους είναι αδύνατη. Προτείνεται βέβαια σε αυτούς τους ασθενείς η αποφυγή κυκλοφορίας τις μέρες και ώρες υψηλής γυρεοφορίας, και μέτρα, όπως κλειστά παράθυρα στο σπίτι ή το αυτοκίνητο και κλιματισμός.

Φαρμακευτική θεραπεία

Πρόκειται για τη θεραπεία που έχει ως στόχο την αντιμετώπιση των συμπτωμάτων της αλλεργικής ρινίτιδας. Τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται επιλέγονται με βάση το είδος των συμπτωμάτων του ασθενή και τη βαρύτητά τους.

Τα κυριότερα είναι :

Αντιισταμινικά

Πρόκειται για φάρμακα που χορηγούνται από το στόμα ή τοπικά (μύτη και μάτια). Είναι τα πιο ευρέως χρησιμοποιούμενα και αντιμετωπίζουν αποτελεσματικά την καταρροή, το φτέρνισμα και τη φαγούρα. Δρουν αναστέλλοντας τη δράση της ισταμίνης, η οποία είναι υπεύθυνη για τα περισσότερα από τα συμπτώματα της αλλεργικής ρινίτιδας.

Τα από του στόματος αντιισταμινικά χωρίζονται σε 2 κατηγορίες : τα 1ης και τα 2ης γενιάς. Τα 1ης γενιάς (π.χ. υδροξυζίνη, διμενθιδένη) προκαλούν εντονότατη υπνηλία και θα πρέπει να αποφεύγονται. Τα 2ης γενιάς είναι εξαιρετικά ασφαλή φάρμακα, παρόλα αυτά δεν στερούνται πλήρως κατασταλτικής δράσης (υπνηλίας). Τα από του στόματος αντιισταμινικά μπορεί να παρουσιάσουν αλληλεπίδραση με κάποια φάρμακα, όταν μεταβολίζονται στο ήπαρ. Ιδιαίτερη μέριμνα θα πρέπει να λαμβάνεται για ασθενείς που έχουν επηρεασμένη νεφρική λειτουργία όταν λαμβάνουν αντιισταμινικά που αποβάλλονται από τους νεφρούς.

Τα τοπικά αντιισταμινικά (μύτη και μάτια) είναι εξίσου αποτελεσματικά με τα από του στόματος και στερούνται της βασικής τους ανεπιθύμητης ενέργειας, την υπνηλία. Έχουν ταχύτερη έναρξη δράσης (εντός 10΄) και άριστο προφίλ ασφάλειας. Δεν παρουσιάζουν αλληλεπίδραση με άλλα φάρμακα και είναι πολύ καλά ανεκτά (δεν προκαλούν δηλαδή δυσαρέσκεια κατά τη χρήση τους).

Σύμφωνα με όλες τις κατευθυντήριες οδηγίες (συμπεριλαμβανομένου και των πρόσφατων πρώτων οδηγιών για την παιδιατρική ρινίτιδα) για τη θεραπεία της αλλεργικής ρινίτιδας, τα αντιισταμινικά (τοπικά και από του στόματος) είναι τα φάρμακα εκλογής για τη θεραπεία της ήπιας αλλά και μέτριας / σοβαρής διαλείπουσας αλλεργικής ρινίτιδας. Στις βαρύτερες μορφές ρινίτιδας λαμβάνονται σε συνδυασμό με άλλα φάρμακα.

Ενδορινικά spray κορτιζόνης

Πρόκειται για ρινικά spray κορτιζόνης που χρησιμοποιούνται στις βαρύτερες μορφές αλλεργικής ρινίτιδας και όταν το προεξάρχον σύμπτωμα είναι το μπούκωμα. Καταπολεμούν την αλλεργική φλεγμονή, τα περισσότερα όμως χρειάζονται λίγες μέρες για να λειτουργήσουν, για αυτό πρέπει να χρησιμοποιούνται εγκαίρως. Περιστασιακά κάποιοι ασθενείς αναφέρουν ήπιες επιστάξεις.

Αποσυμφορητικά

Πρόκειται για φάρμακα που ανακουφίζουν μόνο από το μπούκωμα (χωρίς να αντιμετωπίζουν κάποιο άλλο σύμπτωμα της αλλεργικής ρινίτιδας) προκαλώντας σύσπαση των αγγείων της μύτης προσωρινά. Η πολυήμερη όμως χρήση τους προκαλεί ολοένα και μεγαλύτερη ρινική συμφόρηση (rebound φαινόμενο) με αποτέλεσμα ο ασθενής να πέφτει σε ένα φαύλο κύκλο εξάρτησης. Τελικά δημιουργείται "φαρμακευτική ρινίτιδα".

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΜΗ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΤΕ ΑΠΟΣΥΜΦΟΡΗΤΙΚΑ ΓΙΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΑΠΟ 3-5 ΗΜΕΡΕΣ. ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΦΑΡΜΑΚΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ ΑΛΛΕΡΓΙΚΗΣ ΡΙΝΙΤΙΔΑΣ.

Ανταγωνιστές λευκοτριενίων

Είναι ένα σχετικά νέο είδος φαρμάκων. Στη ρινίτιδα δε χρησιμοποιούνται συχνά ως μονοθεραπεία, αλλά σε συνδυασμό με άλλα φάρμακα (π.χ.αντιισταμινικά). Προτιμάται κυρίως σε ασθενείς που έχουν και συνυπάρχον άσθμα.

Ανοσοθεραπεία

Είναι η μοναδική αιτιολογική θεραπεία.
Αλλάζει τον τρόπο που το ανοσοποιητικό μας αντιμετωπίζει το αλλεργιογόνο (ως εχθρό). Πρόκειται για ενέσιμη ή υπογλώσσια θεραπεία που συνήθως διαρκεί 3- 5 χρόνια. Τα αποτελέσματα είναι ήδη ορατά από τον πρώτο χρόνο της θεραπείας. Το σημαντικότερο είναι ότι επηρεάζει τη φυσική πορεία της νόσου, αναστέλλοντας την εξέλιξη της αλλεργικής ρινίτιδας σε βρογχικό άσθμα.


Γράφει : Κωνσταντίνα Πίσκου, Αλλεργιολόγος

Πηγή : www.iatronet.gr

Η μαγική τροφή που κόβει την όρεξη σε μόλις 15 λεπτά!

Εάν κάνετε δίαιτα, αλλά έχετε φτάσει άπειρες φορές ένα βήμα πριν τα παρατήσετε, τότε ένα ανέλπιστο εύρημα των επιστημόνων του Πανεπιστημίου Queen Margaret, στο Εδιμβούργο, υπόσχεται να σας κόψει την πείνα... μαχαίρι και μάλιστα σε μόλις 15 λεπτά!

Ποια είναι, όμως, η τροφή αυτή που υπόσχεται μαγικά αποτελέσματα;

Πρόκειται για το γνωστό σε όλους και υποτιμημένο ρόδι, το οποίο διαπιστώθηκε ότι όχι μόνο ελαττώνει το αίσθημα της πείνας, αλλά αυξάνει και τα επίπεδα κορεσμού, με αποτέλεσμα να τρώμε λιγότερο.

Στο πλαίσιο της μελέτης, 29 εθελοντές, αφού είχαν καταναλώσει ένα ποτήρι χυμό ροδιού, κλήθηκαν απολαύσουν ένα γεύμα ζυμαρικών με σάλτσα ντομάτας.

Παράλληλα, τους ζητήθηκε να δηλώνουν ανά 15 λεπτά και επί 2 ώρες πόσο πεινούσαν, αν ένιωθαν λαχτάρα για το φαγητό, πόσο χορτάτοι ένιωθαν και πόσο ικανοποιημένοι ήταν από το φαγητό τους.

Σύμφωνα με τις απαντήσεις τους, οι εθελοντές ανέφεραν -κατά μέσο όρο- 12% λιγότερη πείνα, 21% χαμηλότερη λαχτάρα για φαγητό, 16% εντονότερο αίσθημα κορεσμού της πείνας και 15% υψηλότερη ικανοποίηση από το φαγητό τους, με αποτέλεσμα να καταναλώσουν τελικά λιγότερες θερμίδες.

Οι ερευνητές θεωρούν ότι τα θρεπτικά συστατικά που βρίσκονται στο ρόδι, οι πολυφαινόλες, δρουν ως κατασταλτικά της όρεξης.

Πηγή : www.onmed.gr

Αλλεργία στα παιδιά

Τα αλλεργικά παιδιά συνήθως εμφανίζουν αλλεργίες από τη βρεφική ηλικία ή και αργότερα. Είναι γνωστός ο αλλεργικός βηματισμός, δηλαδή το παιδί ξεκινάει με βρεφικό έκζεμα, συνεχίζει με ατοπική δερματίτιδα, και μετά με αναπνευστική αλλεργία (άσθμα, ρινίτις). Σε μεγαλύτερα παιδιά, η αλλεργία εκδηλώνεται σαν άσθμα και σε εφήβους σαν ρινίτιδα και άσθμα. Αλλεργίες συνήθως επηρεάζουν το 1 στα 3 παιδιά στην Ευρώπη και μπορεί να εμφανιστούν σαν τροφική αλλεργία, έκζεμα, αναπνευστική αλλεργία, επιπεφυκίτιδα, κλπ. Η αλλεργική αντίδραση μπορεί να είναι άμεση ή να είναι μεταγενέστερη. Οι επικίνδυνες συνήθως είναι οι άμεσες, σε διάστημα δηλαδή λεπτών.

Στην βρεφική ηλικία η αλλεργία εμφανίζεται σαν έκζεμα ή σαν υποτροπιάζων συριγμός. Σ'αυτά τα παιδιά, εφόσον οι γονείς είναι αλλεργικοί, θεωρείται σκόπιμο να ψάξουν για αλλεργική αιτία, η οποία μπορεί να οφείλεται στο γάλα, στο αυγό ή σε άλλα φαγητά, ή σε αναπνευστικά αερο-αλλεργιογόνα όπως τα ακάρεα και οι σκόνεις, οι γύρεις, οι μύκητες, τα ζώα, κλπ.

Στα μεγαλύτερα παιδιά συνήθως υπάρχει αλλεργική ρινίτιδα ή άσθμα, δηλαδή έχουν συνάχι, φτέρνισμα, φαγούρα στη μύτη και τα μάτια, μπούκωμα, καθώς και βήχα, δύσπνοια, συριγμό, απόχρεμψη, ακόμα και κοκκίνισμα και πρήξιμο στα μάτια. Πολλές φορές αυτά τα παιδιά παρουσιάζουν σκουρόχρωμους κύκλους γύρω από τα μάτια ή μία πτυχή στη μύτη που λέγεται αλλεργικός χαιρετισμός, επειδή λόγω κνησμού την ενοχλούν συνεχώς. Ακόμη, το έκκριμα από τη μύτη αντί να βγαίνει προς τα έξω, βγαίνει προς τα πίσω, στον φάρυγγα και ερεθίζει τους πνεύμονες, με επακόλουθο βήχα και δύσπνοια, καθώς και πολλές φορές υποφέρουν από επεισόδια ωτίτιδος.

Είναι πολύ σημαντικό να καθορίσουμε το αίτιο της αλλεργικής αντίδρασης, γιατί εάν π.χ. αυτό είναι κάποιο ζώο που έχουμε στο σπίτι, η απομάκρυνση του αιτίου πιθανόν να έχει θεαματικά αποτελέσματα. Εάν βέβαια δεν θέλει η οικογένεια να αποχωριστεί το ζώο υπάρχει δυνατότητα θεραπευτικής αντιμετώπισης, συμπτωματικής ή αιτιολογικής. Εάν π.χ. στο δωμάτιο του παιδιού που έχει αλλεργία στα ακάρεα οικιακής σκόνης αφαιρέσουμε αντικείμενα που μαζεύουν σκόνη όπως χαλιά, μοκέτες, λούτρινα παιχνίδια (και προσοχή στα υλικά του στρώματος του κρεβατιού του παιδιού), είναι δυνατόν να μη χρειαστεί καν θεραπεία. Βέβαια στα ασθματικά παιδιά, οι παροξύνσεις άσθματος μπορεί να οφείλονται εκτός από αλλεργιογόνα σε ερεθιστικές ουσίες όπως ο καπνός του τσιγάρου, έντονα αρώματα, άλλα αεροζόλ του σπιτιού, ή ακόμα και ιογενείς λοιμώξεις του αναπνευστικού, ακόμα και στην άσκηση, ειδικά όταν αυτή γίνεται σε κρύο αέρα.

Πολλές φορές οι τροφικές αλλεργίες στα παιδιά είναι συχνότερες απ'ό,τι στους ενηλίκους και μπορεί να αποβούν ακόμα και μοιραίες. Στη βρεφική ηλικία το γάλα και μετά το αυγό είναι τα κυριότερα αίτια της τροφικής, μετά σε παιδική ηλικία το φυστίκι, το ψάρι, τα οστρακοειδή, τα ακτινίδια και άλλα φρούτα, μπορεί να προκαλέσουν από ελαφρά κοκκινίλα, κνίδωση έως και κρίση άσθματος, ακόμα και αλλεργικό σοκ ή οίδημα λάρυγγος. Γι'αυτό το λόγο είναι αναγκαίο σε τέτοιες περιπτώσεις να ερευνούμε το πιθανό αλλεργικό αίτιο με δερματικά τεστ ή εξετάσεις αίματος (RAST), διότι ένα τέτοιο παιδί είναι δύσκολο να ζήσει φυσιολογικά. Συνήθως εάν είναι ανάγκη κάνουμε δερματικά τεστ σε οποιαδήποτε ηλικία. Η καλύτερη απόδειξη της τροφικής αλλεργίας, είναι αφού διακόψουμε το πιθανό αίτιο και υπάρξει βελτίωση στο άτομο, αν ξαναδώσουμε την ύποπτο τροφή (παρουσία γιατρού βέβαια), να ξαναπάθει αλλεργία (τροφική πρόκληση). Τελευταία γίνεται και προσπάθεια τροφικής απευαισθητοποίησης.

Συνοψίζοντας την τροφική αλλεργία των παιδιών, θεωρείται σκόπιμη η πλήρης ενημέρωση εφόσον το παιδί καταλαβαίνει, να αποφεύγει το πιθανό τροφικό αίτιο και εάν είναι μεγαλύτερο και πηγαίνει σχολείο, να ενημερώσουμε το δάσκαλό του και το σχολείο εν γένει, πώς αντιμετώπιζεται μία αντίδραση και το παιδί να φέρει μαζί του ένα αντιισταμινικό χάπι και ένα χάπι κορτιζόνης για έκτακτη ανάγκη.

Υποσημείωση : Τα αλλεργικά δερματικά τεστ σε αερο-αλλεργιογόνα (γύρεις, ακάρεα, ζώα, κλπ) και σε τροφές είναι ανώδυνα, ακίνδυνα, αξιόπιστα, εφόσον βέβαια γίνουν από αλλεργιολόγο ή άλλον εξειδικευμένο γιατρό.


Γράφει : Τσαπτσίνος Νικόλαος, Αλλεργιολόγος

Πηγή : http://nikostsaptsinos.blogspot.gr

Νερό : Πηγή ζωής και ομορφιάς

Ας δούμε γιατί το νερό είναι τόσο πολύτιμο για τον οργανισμό μας.

Πιο λεπτοί με νερό

Προσπαθείτε να χάσετε βάρος; Το νερό αναζωογονεί το μεταβολισμό σας και βοηθά να αισθάνεστε κορεσμό.

Αντικαταστήστε τα ροφήματα που περιέχουν θερμίδες με νερό και πιείτε ένα ποτήρι πριν το γεύμα για να μετριαστεί η πείνα σας.

Η κατανάλωση περισσότερου νερού βοηθά την ενίσχυση του μεταβολισμού-ιδιαίτερα αν το ποτήρι είναι παγωμένο. Ο οργανισμός σας πρέπει να δουλέψει για να ζεστάνει το νερό, καίγοντας επιπλέον θερμίδες κατά τη διαδικασία.

Το νερό αυξάνει την ενέργεια

Αν αισθάνεστε αφυδατωμένοι και εξαντλημένοι αναζητήστε λίγο νερό. Η αφυδάτωση σας κάνει να αισθάνεστε κούραση. Η σωστή ποσότητα νερού βοηθά να αντλεί η καρδιά σας πιο αποτελεσματικά το αίμα. Το νερό μπορεί να βοηθήσει το αίμα σας στη μεταφορά του οξυγόνου και άλλων αναγκαίων θρεπτικών ουσιών για τα κύτταρα.

Μειώστε το στρες με νερό

Περίπου το 70 έως 80% του εγκεφαλικού ιστού είναι νερό. Αν έχετε αφυδάτωση, ο οργανισμός και ο εγκέφαλος βρίσκονται κάτω από στρες.

Αν διψάτε, ήδη είστε λίγο αφυδατωμένος.

Για να διατηρήσετε χαμηλά τα επίπεδα στρες να έχετε ένα ποτήρι νερό στο γραφείο σας ή να κουβαλάτε ένα μπουκαλάκι νερό και να πίνετε τακτικά.

Χτίστε μυϊκό τόνο με νερό

Το νερό μπορεί να εμποδίσει τη μυϊκή κράμπα, ενώ λιπαίνει τις αρθρώσεις.

Όταν είστε καλά ενυδατωμένοι μπορείτε να ασκηθείτε περισσότερο και πιο δυνατά.

Το νερό θρέφει το δέρμα

Οι λεπτές γραμμές και οι ρυτίδες είναι πιο βαθιές όταν έχετε αφυδάτωση. Το νερό είναι η κρέμα ομορφιάς της φύσης. Όταν πίνετε νερό ενυδατώνονται τα δερματικά κύτταρα και το πρόσωπο φαίνεται πιο νεανικό. Ξεπλένονται επίσης οι ακαθαρσίες και βελτιώνεται η κυκλοφορία, με αποτέλεσμα το δέρμα να λάμπει.

Τακτικές κενώσεις

Όπως και οι ίνες το νερό είναι σημαντικό για καλή πέψη.

Το νερό βοηθά στη διάλυση των άχρηστων σωματιδίων και τα περνά απαλά μέσω του πεπτικού σωλήνα.

Αν είστε αφυδατωμένο,ι ο οργανισμός σας απορροφά όλο το νερό αφήνοντας το παχύ έντερο στεγνό και καθιστώντας πιο δύσκολη τη διέλευση των περιττωμάτων.

Το νερό μειώνει τους λίθους στα νεφρά

‘Ενας από τους λόγους δημιουργίας των λίθων στα νεφρά είναι ότι πολλοί άνθρωποι δεν πίνουν αρκετό νερό.

Το νερό διαλύει τα άλατα και τα μέταλλα στα ούρα, που δημιουργούν τους συμπαγείς κρυστάλλους οι οπαίοι είναι γνωστοί ως λίθοι των νεφρών.

Οι λίθοι στα νεφρά δεν μπορούν να δημιουργηθούν σε αραιωμένα ούρα, επομένως μειώστε τον κίνδυνο πίνοντας άφθονο νερό.

Πίνετε αρκετό νερό

Οι περισσότεροι υγιείς ενήλικες καθοδηγούνται από τη δίψα τους και πίνουν άφθονο νερό.

Ωστόσο η ακριβής ποσότητα που χρειάζεται κάποιος εξαρτάται από το σωματικό του μέγεθος, το επίπεδο δραστηριότητας, τον καιρό και τη γενική του υγεία.

Μπορεί ενδεχομένως να χρειάζεται κάποιος περισσότερο νερό όταν ασκείται ή ιδρώνει πολύ.


Πηγή : www.iatronet.gr

Θυρεοειδίτιδα του Χασιμότο : Συμπτώματα και αντιμετώπιση

Η θυρεοειδίτιδα του Xασιμότο (ΘΧ) χαρακτηρίζεται, στην τυπική της μορφή, από βρογχοκήλη, αντισώματα εναντίον της περοξειδάζης, ενός ενζύμου απαραίτητου για τη σύνθεση της θυροξίνης, ή και από αντισώματα εναντίον της θυρεοσφαιρίνης. Η κλασική διάγνωση της ΘΧ βασίζεται στην κυτταρολογική εξέταση που πιστοποιεί την διήθηση του παρεγχύματος από λεμφοκύτταρα. Η ΘΧ ανήκει στις αυτοάνοσες παθήσεις του θυρεοειδούς και είναι η πιο συχνή πλέον αιτία υποθυρεοειδισμού.

‘Εχει την ίδια συχνότητα με τον τύπου 2 σακχαρώδη διαβήτη υποδεικνύοντας μια αυξανόμενη επιρροή περιβαλλοντικών παραγόντων, όπως η υψηλή πρόσληψη ιωδίου, η έλλειψη σεληνίου σε πολλές περιοχές του κόσμου αλλά και άλλων διατροφικών στοιχείων (σίδηρος, ψευδάργυρος βιταμινών).

Διάφοροι άλλοι παράγοντες έχουν ενοχοποιηθεί, όπως το στρες, φάρμακα όπως οι ιντερφερόνες, αμιοδαρόνη, ιοί όπως της ηπατίτιδας C.

Προτιμά τις γυναίκες

H ασθένεια παρουσιάζεται πολύ συχνότερα στις γυναίκες και σχετίζεται με άλλα αυτοάνοσα νοσήματα όπως η ρευματοειδής αρθρίτιδα, η κακοκήλη, η χρόνια ενεργής ηπατίτιδα B. Οι περιβαλλοντικοί παράγοντες παίζουν λοιπόν μεγάλο ρόλο στην εμφάνιση της νόσου, καθώς πυροδοτούν γονιδιακούς τόπους που καθορίζουν τη γενετική προδιάθεση ενός ατόμου, και εκτινάσσουν την εκδήλωση της πάθησης.

Σήμερα, η υπερηχοτομογραφία υψηλής ανάλυσης του θυρεοειδούς σε συνδυασμό με την εξέταση των αντισωμάτων στον ορό του αίματος, έχει υποκαταστήσει την κυτταρολογκή εξέταση στην καθημερινή κλινική πρακτική. Η ΘΧ είναι μια χρόνια προοδευτική πάθηση του ανοσοποιητικού συστήματος που στοχεύει αποκλειστικά τον θυρεοειδή, για αυτό και η λειτουργία του θυρεοειδούς πρέπει να ελέγχεται περιοδικά, με μέτρηση στον ορό των επιπέδων της TSH και της ελεύθερης FT4 ή Τ4.

Συμπτώματα

Η εξέλιξη συνήθως είναι βραδεία και μπορεί να διαρκέσει πολλά χρόνια έως ότου παρουσιασθούν κλινικά συμπτώματα. Οι ασθενείς παραπονούνται για αίσθημα συνεχούς κούρασης, δυσανάλογη με την ημερήσια δραστηριότητα, υπνηλία, ελαφριές έως έντονες ψυχοσυναισθηματικές διαταραχές, τάση για αύξηση βάρους, διαταραχές θερμοκρασίας σώματος, τριχόπτωση, ξηροδερμία αλλά και διαταραχές της περιόδου στις πιο σοβαρές περιπτώσεις. Πάντως τα συμπτώματα και η έντασή τους ποικίλλουν σημαντικά από ασθενή σε ασθενή και εξαρτώνται από την εξέλιξη και τον βαθμό της νόσου.

Η φυσική πορεία της ασθένειας είναι μια βραδεία εκφύλιση του θυρεοειδικού παρεγχύματος που οδηγεί στον υποθυρεοειδισμό με έντονα συμπτώματα από την έλλειψη των θυρεοειδικών ορμονών στο κεντρικό νευρικό σύστημα, όπως κατάθλιψη, απάθεια, δυσκολίες στην ανάκλιση μνημονιακών στοιχείων. Για το τελευταίο, εντυπωσιακά είναι τα ευρήματα κλινικών μελετών που δείχνουν μια συρρίκνωση του Ιπποκάμπου, ενός στελέχους του ΚΝΣ όπου αποθηκεύεται η μνήμη. Η εξέλιξη της νόσου μπορεί να επηρεασθεί αρνητικά από την εγκυμοσύνη, και από λοιμώδεις ή ιογενείς παθήσεις.

Η απόφαση για αγωγή με θυροξίνη εξαρτάται από τα επίπεδα της TSH, από την κλινική εξέταση και την ηλικία του ασθενούς, και από την παρουσία ή όχι παραγόντων κινδύνου (ΠΚ) για καρδιοαγγειακή νόσο. Η δοσολογία είναι ανάλογη με το βάρος του σώματος και την παρουσία ΠΚ. Η χορήγηση θυροξίνης βοηθάει στην αντιμετώπιση της ασθένειας, απομειώνει την ένταση πολλών συμπτωμάτων, ενώ υποστηρίζει τη λειτουργία του θυρεοειδούς. Ορισμένοι ασθενείς πάντως εξακολουθούν να έχουν συμπτώματα που επηρεάζουν την ποιότητα της ζωής τους. Αυτό οφείλεται σε μεταλλάξεις γονιδίων που ελέγχουν τη δραστικότητα των ενζύμων που μετατρέπουν την ορμόνη που κυρίως εκκρίνει ο θυρεοειδής, την θυροξίνη ή Τ4, στη δραστική τριιωδοθυρονίνη ή Τ3, την ορμόνη που ελέγχει το ΚΝΣ, τον μεταβολισμό, την καρδιά, τα οστά και ουσιαστικά είναι υπεύθυνη για την ομοιοστασία του οργανισμού.

Σε αυτές τις περιπτώσεις μπορούμε να προσθέσουμε μικρές δόσεις Τ3 στην καθημερινή αγωγή με Τ4, όπως πρόσφατα προτείνεται από τις Κατευθυντήριες Οδηγίες της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Θυρεοειδούς (ΕΤΑ) για τη διάγνωση και θεραπεία του υποκλινικού υποθυρεοειδισμού. Τα αποτελέσματα είναι συχνά εντυπωσιακά και συνηγορούν στο αυξανόμενο αίτημα για μια πιο “προσωπική” αντιμετώπιση των παθήσεων του θυρεοειδούς, ενώ προβάλλουν και την ανάγκη για την καθιέρωση μια εξατομικευμένης Κλινικής Θυρεοειδολογίας.


Γράφει : Ντούντας Λεωνίδας, Καθηγητής Εσωτερικής Παθολογίας και Ενδοκρινολογίας

Πηγή : www.iatronet.gr