Φροντίδα Υγείας

Σάββατο 21 Φεβρουαρίου 2015

Τι είναι για την υγεία μας ο Χαμηλός και Υψηλός αιματοκρίτης



Ο αιματοκρίτης (hematocrit) είναι μια αιματολογική εξέταση που δείχνει το ποσοστό του όγκου που καταλαμβάνουν τα ερυθρά αιμοσφαίρια στο αίμα. Συντομογραφείται ως ΗΤ,HCT, PCV (packed cell volume, δηλαδή «συμπιεσμένος όγκος κυττάρων») ή και EVF(erythrocyte volume fraction, δηλαδή «κλασματικός όγκος ερυθροκυττάρων»).  Θα μπορούσε κανείς να πει ότι ο αιματοκρίτης δείχνει «πόσο πυκνό είναι το αίμα». Ο αιματοκρίτης χρησιμοποιείται για να διαπιστωθεί η αναιμία (μαζί με την τιμή της αιμοσφαιρίνης).

Φυσιολογικές τιμές

Οι τιμές του αιματοκρίτη συνήθως κυμαίνονται μεταξύ 40-52% για τους άνδρες και σε 36-48% για τις γυναίκες (όταν δεν βρίσκονται σε εγκυμοσύνη). Μετά τα 60 οι άντρες και οι γυναίκες έχουν ελαφρά χαμηλότερες τιμές αιματοκρίτη κάτι που αντανακλά τον χαμηλότερο αριθμό ερυθρών αιμοσφαιρίων σε αυτήν την ηλικία. Οι τιμές επηρεάζονται κάπως από τη μέθοδο μέτρησης που χρησιμοποιεί κάθε εργαστήριο.

Ο προσδιορισμός του αιματοκρίτη συνήθως πραγματοποιείται στα πλαίσια μιας γενικής εξέτασης αίματος στην οποία προσδιορίζονται και άλλα βιοχημικά δεδομένα όπως ο αριθμός ερυθρών και λευκών αιμοσφαιρίων, των αιμοπεταλίων κ.ά.

Αν είστε γυναίκα και έχετε επίμονα χαμηλό αιματοκρίτη μπορείτε να δείτε τι συμβαίνει με έναν απλό τρόπο: κάνετε μια γενική εξέταση αίματος αμέσως μετά την περίοδο και άλλη μία εξέταση δύο ημέρες πριν από την επόμενη έμμηνο ρύση. Ανάλογα με τα επίπεδα σιδήρου και φεριτίνης των δύο εξετάσεων, ο γιατρός σας μπορεί να οδηγηθεί στον λόγο που έχετε χαμηλό αιματοκρίτη.

Ο αιματοκρίτης δεν είναι  αξιόπιστος δείκτης για την αναιμία αν το δείγμα αίματος ληφθεί αμέσως μετά από απώλεια αίματος ή μετάγγιση. Σε περίπτωση αφυδάτωσης παρουσιάζεται μια άνοδος του αιματοκρίτη (γιατί ο όγκος του αίματος είναι μικρότερος).

Οι γυναίκες πρέπει να ξέρουν ότι κατά την εγκυμοσύνη, οι φυσιολογικές τιμές του αιματοκρίτη είναι χαμηλότερες από ότι συνήθως (π.χ. 34% σε μονή κύηση και 30% σε πολύδυμο κύηση). Οι χαμηλότερες τιμές του αιματοκρίτη όταν υπάρχει εγκυμοσύνη αντανακλούν τη φυσιολογική υδραιμία της κύησης και δεν δηλώνουν πραγματική αναιμία. Στην εγκυμοσυνη υπάρχει αύξηση του όγκου του πλάσματος της κυοφορούσας, με αποτέλεσμα να ‘αραιώνει’ η περιεκτικότητα του αίματος σε ερυθρά αιμοσφαίρια (αιμοαραίωση). Μιλάμε τότε για ‘φαινομενική’ αναιμία και όχι για πάθηση, εκτός και αν αυτή η κατάσταση επιδεινωθεί.

Να σημειωθεί ότι υπάρχουν φάρμακα που μπορούν να προκαλέσουν χαμηλό  ή υψηλό  αιματοκρίτη. Παροδική, μικρή πτώση του αιματοκρίτη προκαλείται από τις ιώσεις, την κόπωση, το stress και την αϋπνία. Χαμηλό αιματοκρίτη προκαλούν η κατάκλιση, η υπερφόρτωση με υγρά, οι διατροφικές ανεπάρκειες, ορισμένες ορμονικές διαταραχές και, όπως είπαμε, η εγκυμοσύνη.

Υψηλός αιματοκρίτης

Οι υψηλές τιμές αιματοκρίτη οφείλονται συνήθως σε αφυδάτωση (καθώς μειώνεται ο όγκος του αίματος) αλλά οι τιμές επανέρχονται σε φυσιολογικά επίπεδα μετά από επαρκή πρόσληψη υγρών. Πιο σπάνια ο υψηλός αιματοκρίτης συνδέεται με αυξημένο αριθμό ερυθροκυττάρων σε επίπεδα πάνω από τα φυσιολογικά. Η κατάσταση αυτή ονομάζεται γνήσια ερυθραιμία (polycythemia vera) και προκύπτει είτε γιατί υπάρχει κάποιο πρόβλημα στο μυελό των οστών, είτε, συνηθέστερα, ως εξισορρόπηση του οργανισμού στην ανεπαρκή πνευμονική λειτουργία: ο μυελός των οστών παράγει περισσότερα ερυθροκύτταρα ώστε να μεταφέρουν επαρκές οξυγόνο σε όλο το σώμα. Στις περιπτώσεις που σε επανειλημμένες αιματολογικές εξετάσεις ο αιματοκρίτης βρίσκεται αυξημένος, πρέπει να γίνει η διερεύνηση της αιτίας.

Όταν ο υψηλός αιματοκρίτης οφείλεται σε σχετικά αυξημένο αριθμό ερυθρών αιμοσφαιρίων συνήθως οι γιατροί συνιστούν στο άτομο να ασχοληθεί με τον αθλητισμό. Κι αυτό διότι τα άτομα αυτά μπορούν να έχουν πολύ καλές επιδόσεις σε αερόβια αθλήματα αφού έχουν καλύτερη οξυγόνωση των μυών (μάλιστα ένα είδος ντόπινγκ στον αθλητισμό αφορά ουσίες που έχουν ως αποτέλεσμα την αύξηση της ερυθροποιητίνης στο σώμα ώστε να παραχθούν περισσότερα ερυθρά αιμοσφαίρια). Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι όσο περισσότερα ερυθρά αιμοσφαίρια έχει κάποιος στο αίμα του τόσο περισσότερο οξυγόνο λαμβάνουν τα κύτταρά του καθώς για όλα τα πράγματα ισχύει το «παν μέτρον άριστον».

Τα ερυθρά αιμοσφαίρια πρέπει να έχουν χώρο και αν συγκεντρωθούν πάρα πολλά στο αίμα τότε αυτό γίνεται πυκνό με αποτέλεσμα να μην μπορούν να κινηθούν εύκολα. Τα υπερβολικά πολλά ερυθρά αιμοσφαίρια κάνουν το αίμα πιο αργό στη κίνησή του και τελικά παρέχεται λιγότερο οξυγόνο στα όργανα του σώματος. Πρέπει να ξέρετε ότι τα μονίμως πολλά ερυθρά αιμοσφαίρια στο αίμα (γνήσια ερυθραιμία) δεν είναι καλό για την υγεία.  Υψηλός αιματοκρίτης που οφείλεται σε ερυθραιμία σημαίνει ότι το «αίμα είναι αρκετά πυκνό» κάτι που αυξάνει την αρτηριακή πίεση ενώ υπάρχει ο κίνδυνος να σχηματισθεί πιο εύκολα θρόμβος και τελικά καρδιακή προσβολή (έμφραγμα).  Άτομα με αιματοκρίτη πάνω από 50% εμφανίζουν αυξημένο κίνδυνο στεφανιαίας νόσου ή εγκεφαλικού επεισοδίου.

Επίσης, ο κίνδυνος για σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 αυξάνεται σημαντικά όταν ο αιματοκρίτης είναι υψηλός.

Άνδρες με αιματοκρίτη πάνω από 48% εμφανίζουν 4 φορές υψηλότερο κίνδυνο να αναπτύξουν διαβήτη τύπου 2 απ’ ότι άνδρες με αιματοκρίτη κάτω από 42%. Αυτό κατά πάσα πιθανότητα συμβαίνει διότι όταν το αίμα είναι πυκνό, η ινσουλίνη δυσκολεύεται να μεταφέρει τη γλυκόζη μέσα στα κύτταρα με αποτέλεσμα να ανεβαίνει το «ζάχαρο» στο αίμα, με άλλα λόγια να προκαλείται διαβήτης τύπου 2.



Πηγή : www.healthyliving.gr

Ουρολοίμωξη. Πως προκαλείται και πως προλαμβάνεται



Ουρολοίμωξη καλείται κάθε λοίμωξη (συνήθως βακτηριακή) που προσβάλλει κάποιο τμήμα του ουροποιητικού συστήματος. Κανονικά, τα βακτήρια που εισέρχονται από την ουρήθρα στο ουροποιητικό σύστημα απομακρύνονται γρήγορα με την ούρηση, πριν εγκατασταθούν και προκαλέσουν συμπτώματα. Φυσιολογικά τα ούρα είναι στείρα μικροβίων δηλαδή δεν περιέχουν μικροοργανισμούς. Όταν όμως μικροοργανισμοί εισέλθουν στο ουροποιητικό σύστημα τότε μπορούν να πολλαπλασιαστούν και να προκαλέσουν λοιμώξεις τις λεγόμενες ουρολοιμώξεις.

Τι ευθύνεται για την ουρολοίμωξη;
Ο κύριος παράγοντας που ευθύνεται για την ουρολοίμωξη είναι το βακτήριο Escherichia coli που είναι γνωστό και ως κολοβακτηρίδιο. Οι πιο κοινοί τύποι ουρολοίμωξης είναι η οξεία κυστίτιδα (στην ουροδόχο κύστη) και η ουρηθρίτιδα (στην ουρήθρα).

Σοβαρότερες όμως θεωρούνται οι λοιμώξεις του ανώτερου ουροποιητικού συστήματος (πυελονεφρίτιδα, σπειραματονεφρίτιδα).

Τα βασικότερα συμπτώματα είναι η συχνουρία, η ενόχληση κατά την ούρηση και τα θολά ούρα. Οι ουρολοιμώξεις παρά τα «θορυβώδη» συμπτώματά τους αντιμετωπίζονται σχετικά εύκολα με σύντομη χορήγηση αντιβιοτικών.

Ωστόσο, μερικές φορές τα βακτήρια ξεπερνούν τη φυσική άμυνα του οργανισμού και προκαλούν λοίμωξη. Η λοίμωξη στην ουρήθρα ονομάζεται ουρηθρίτιδα, ενώ στην ουροδόχο κύστη ονομάζεται κυστίτιδα.

Τα βακτήρια μπορούν να «ταξιδέψουν» μέσω των ουρητήρων προς τα πάνω και να μολύνουν τα νεφρά. Η λοίμωξη του νεφρού ονομάζεται πυελονεφρίτιδα.

Τα συμπτώματα
Ανάλογα με την ηλικία και το φύλο, τα συμπτώματα εκδηλώνονται διαφορετικά.

Στις νεαρές γυναίκες :
  • Συχνουρία
  • Αίσθηση καψίματος
  • Πόνος χαμηλά στην κοιλιά ή στα έξω γεννητικά όργανα κατά την ούρηση
  • Σε μερικές περιπτώσεις παρουσία αίματος, ιδιαίτερα στο τέλος της ούρησης

Σε άνδρες και γυναίκες μεγαλύτερης ηλικίας :
  • Αδυναμία
  • Κοιλιακό άλγος
  • Πυρετός
  • Θολά ούρα, σκούρα ή και αιματηρά με δυσάρεστη μυρωδιά

Πότε εμφανίζεται πυρετός
Συνήθως οι ουρολοιμώξεις δεν προκαλούν πυρετό, εάν μολυνθεί μόνο η κύστη. Ο πυρετός μπορεί να σημαίνει ότι η μόλυνση έχει φτάσει στα νεφρά ή έχει μολυνθεί ο προστάτης (οξεία προστατίτιδα, η οποία είναι μία επικίνδυνη για τη ζωή λοίμωξη και θέλει άμεση νοσηλεία), και είναι ένδειξη άμεσης
φαρμακευτικής αντιμετώπισης και πιθανότατα νοσηλείας.

Τα πρώτα βήματα πριν επισκεφθείτε τον γιατρό

  • Λήψη άφθονων υγρών, σταδιακά όλη την ημέρα
  • Ούρηση με την πρώτη επιθυμία (σε καθιστή θέση οι γυναίκες)
  • Ούρηση αμέσως μετά τη σεξουαλική επαφή
  • Σωστός καθαρισμός της γεννητικής περιοχής


Τι αυξάνει τον κίνδυνο για ουρολοιμώξεις;

  • Κακή υγιεινή
Σε αυτήν περιλαμβάνονται τόσο η μη καθημερινή υγιεινή της πρωκτογεννητικής χώρας όσο και η χρήση ακατάλληλων σκευασμάτων υγιεινής.

  • Κακές συνήθειες ούρησης  
Είναι συχνή πρακτική, ιδιαίτερα των γυναικών, να αναβάλλουν την ούρηση, όταν βρίσκονται σε εξωτερικούς χώρους, αποφεύγοντας να επισκεφτούν την
τουαλέτα, παρότι η επιθυμία για ούρηση είναι μεγάλη και επιτακτική. Αλλά και οι άντρες, πολλές φορές, ακολουθούν την ίδια πρακτική, κυρίως για
επαγγελματικούς λόγους (π.χ. οδηγοί). Ακόμη όμως και όταν οι γυναίκες αποφασίσουν να επισκεφτούν μία δημόσια τουαλέτα, ουρούν όρθιες, με αποτέλεσμα να μην χαλαρώνουν τους μυς του πυελικού εδάφους και να μην έχουν μία φυσιολογική ούρηση. Τέτοιες πρακτικές μπορεί να έχουν ως συνέπεια ευκαιριακές ουρολοιμώξεις.

  • Σεξουαλικές πρακτικές
Σύμφωνα με τους ειδικούς, το πρωκτικό σεξ αυξάνει τις πιθανότητες ουρολοιμώξεων. Ένας άλλος λόγος λοιμώξεων με τη σεξουαλική δραστηριότητα είναι η χρήση αρωματικών, και μη, λιπαντικών που ερεθίζουν και μεταβάλλουν τη φυσιολογική άμυνα του οργανισμού. Τέλος, η αύξηση της θερμοκρασίας στην περιοχή, λόγω της έντονης τριβής σε μεγάλης διάρκειας σεξουαλική δραστηριότητα, ευνοεί τον πολλαπλασιασμό των μικροβίων.

  • Αντισύλληψη
Στις γυναίκες που χρησιμοποιούν διάφραγμα ή σπερματοκτόνες ουσίες για αντισύλληψη, μπορεί να ευνοηθεί η ανάπτυξη των μικροβίων. Αν έχετε πρόβλημα με ουρολοιμώξεις, θα πρέπει να δοκιμάσετε άλλο τρόπο αντισύλληψης.

  • Στάση των ούρων
Στην Ουρολογία υπάρχει το αξίωμα: όπου στάση ούρων και λοίμωξη. Γι΄ αυτό και το λεγόμενο υπολειπόμενο των ούρων, δηλαδή η ποσότητα των ούρων που παραμένει στην κύστη μετά την ούρηση, είναι καθοριστικός παράγοντας λοίμωξης.

  • Σακχαρώδης διαβήτης
Οι ασθενείς που πάσχουν από σακχαρώδη διαβήτη είναι γνωστό ότι παρουσιάζουν συχνά ουρολοιμώξεις, τόσο όταν δεν είναι καλά ρυθμισμένοι, αφού τα υψηλά επίπεδα σακχάρου στα ούρα αποτελούν «τροφή» για τα μικρόβια, όσο και γιατί η πάθηση συχνά συνοδεύεται από νευροπάθεια της κύστης.

Πηγή : www.onmed.gr

Φυσικοί τρόποι για να μη βήχει το παιδί



Και όμως! Μπορείς να σταματήσεις ή να μειώσεις το βήχα χωρίς φάρμακα και με φυσικό τρόπο. Πώς;

Ο παιδίατρος-νεογνολόγος Δρ. Σπύρος Μαζάνης σου εξηγεί :

Αν ο βήχας δεν συνοδεύεται από δύσπνοια ή πυρετό, μπορούμε να βοηθήσουμε το παιδί με πολύ φυσικό τρόπο :

1. Αν το παιδί έχει εκκρίσεις στη μύτη του μπορεί ο βήχας να προέρχεται από την κάθοδο των βλεννών πίσω στο ρινοφάρυγγα. Τότε πρέπει να αποσυμφορίσουμε τη μύτη. Κάνουμε ρινοπλύσεις πολλές φορές την ημέρα με αμπούλες φυσιολογικού ορού ή με σπρευ θαλασσινού νερού ισότονο ή και με βρασμένο νερό βρύσης.

2. Κάνουμε μπάνιο στη μπανιέρα με πολλούς ατμούς ώστε να λιώνουν οι μύξες και να ανοίγει η μύτη.

3. Όταν κοιμηθεί βάζουμε 2-3 σταγόνες ευκαλυπτέλαιο στο άνω χείλος του, δηλαδή κάτω από τη μύτη ώστε καθώς αναπνέει να ελευθερώνεται η αναπνοή του.

4. Αν ο βήχας προέρχεται πιο κάτω, δηλαδή από τον θώρακα και τους βρόγχους, τότε του δίνουμε να πιει μικρές ποσότητες 40-50 γραμ. αφεψημάτων, όπως: γάλα με μέλι (για παιδί πάνω από 12 μήνες), χαμομήλι ή φασκόμηλο ή τίλιο ή γλυκάνισο ή θυμάρι με μέλι, πετιμέζι με λεμόνι. Το λεμόνι έχει αντισηπτικές ιδιότητες. Το μέλι είναι μαλακτικό. Είναι σαν να τυλίγεις το λαιμό του με ένα κασκόλ. Βάζουμε στο φούρνο ένα λεμόνι στους 120 βαθμούς για 20 λεπτά. Το στύβουμε σε ένα ποτήρι με χλιαρό νερό και δίνουμε λίγο-λίγο να πίνει κατά τη διάρκεια της μέρας.  Αυτό δρα και σαν αντιπυρετικό. 

5. Δίνουμε να πίνει πολύ νερό το οποίο έχει βλεννολυτικές ιδιότητες.

6. Βάζουμε πάνω στο μάτι της κουζίνας μία κατσαρόλα με νερό και προσθέτουμε χαμομήλι ή θυμάρι ή ευκάλυπτο ή και όλα αυτά μαζί. Βάζουμε το παιδί να αναπνεύσει πολλές φορές πάνω από την κατσαρόλα.

7. Βάζουμε έναν υγραντήρα με δύο τρεις σταγόνες ευκαλυπτέλαιο μέσα στο δωμάτιο του παιδιού ειδικά όταν κοιμάται.

Όλα αυτά μόνα τους ή σε συνδυασμό μπορούν να ανακουφίσουν το βήχα του παιδιού.

Να θυμάστε βέβαια ότι ο βήχας είναι ένα σύμπτωμα μιας γενικότερης αρρώστιας και να επικοινωνείτε με τον παιδίατρό του για περισσότερες οδηγίες. 

Πηγή : www.tlife.gr



Παρασκευή 13 Φεβρουαρίου 2015

Αλτσχάιμερ και συνήθειες που ωφελούν τον εγκέφαλο



Τα πρώτα συμπτώματα αφορούν την πρόσφατη μνήμη

Πρόκειται για τη συνηθέστερη πάθηση που προκαλεί άνοια (50-60%).

Τα πρώτα συμπτώματα αφορούν την πρόσφατη μνήμη. Η βαθύτερη κατανόηση των προτύπων εκδήλωσης των συμπτωμάτων του Αλτσχάιμερ μπορεί να συμβάλει στην έγκαιρη παρέμβαση και κατ΄ επέκταση την αποτελεσματικότερη διαχείριση της νόσου.

Πολύ σημαντική είναι επίσης η σωστή θεραπεία για την κατάθλιψη, διότι διπλασιάζει τις πιθανότητες αγγειακής άνοιας και αυξάνει κατά 65% τον κίνδυνο εκδήλωσης της νόσου Αλτσχάιμερ, σύμφωνα με τις υπάρχουσες μελέτες.

Συνήθειες που ωφελούν τον εγκέφαλο.

Οι συνήθειες αυτές είναι η υγιεινή διατροφή, η συστηματική γυμναστική και η συστηματική εξάσκηση των νοητικών δεξιοτήτων με απαιτητικές δραστηριότητες όπως τα παζλ και τα σταυρόλεξα.

Πηγή : www.onmed.gr

Ημικρανία. Ποιοί παράγοντες την πυροδοτούν.


Ημικρανία ονομάζεται ο ισχυρός, παλλόμενος πόνος που εκδηλώνεται σε ένα συγκεκριμένο σημείο του κεφαλιού και συνοδεύεται συχνά από ναυτία, τάση προς έμετο και ευαισθησία στο φως ή τον ήχο. Η ημικρανία μπορεί να διαρκέσει για ώρες ή και για ολόκληρες ημέρες. Σε ορισμένες περιπτώσεις, προηγείται ή εκδηλώνεται μαζί με τον πόνο η λεγόμενη αύρα, η οποία αφορά σε αισθητηριακές αλλοιώσεις, όπως οι λάμψεις, τα τυφλά σημεία ή το μούδιασμα στα χέρια και τα πόδια.

Αίτια ημικρανίας
Φαίνεται πως οι ορμόνες παίζουν σημαντικό ρόλο στην εκδήλωση της ημικρανίας.
Το αλκοόλ μπορεί να αποτελέσει και στις δύο περιπτώσεις αφορμή για την εκδήλωση του πονοκεφάλου. Οι ορμονικές διακυμάνσεις (όπως αυτές που παρατηρούνται κατά την έμμηνο ρύση) και η χαλάρωση μετά από ένα στρεσογόνο συμβάν μπορεί να πυροδοτήσουν την ημικρανία.
Όσοι εκδηλώνουν ημικρανία συνήθως αναζητούν ένα σκοτεινό και ήσυχο μέρος για να ηρεμήσουν.

Αντιμετώπιση ημικρανίας
Και στις δύο περιπτώσεις, απαιτείται η λήψη φαρμάκων «έκτακτης ανάγκης». Τα φάρμακα αυτά πρέπει να λαμβάνονται αμέσως μόλις εκδηλωθεί ο πόνος. Η θεραπευτική αντιμετώπιση περιλαμβάνει επίσης στρατηγικές πρόληψης ώστε να αποφευχθούν μελλοντικές κρίσεις.

Πως θα προλάβω την ημικρανία
Το βασικότερο βήμα στην αποτελεσματικότερη διαχείριση της ημικρανίας είναι η αναγνώριση των παραγόντων που την πυροδοτούν.

Δείτε τους 14 συχνότερους παράγοντες που πυροδοτούν την ημικρανία :

  1. Πολύς ύπνος ή πολύ λίγος ύπνος
  2. Υπερβολική κατανάλωση φαγητού ή έλλειψη τροφής
  3. Μεταβολή στα επίπεδα του στρες
  4. Υπερβολική κατανάλωση καφεΐνης ή απότομη μείωση της κατανάλωσης καφεΐνης
  5. Αφυδάτωση
  6. Πολλή γυμναστική
  7. Για τις γυναίκες, περίοδος
  8. Κατανάλωση αλκοόλ
  9. Κατανάλωση συγκεκριμένων τροφών
  10. Κάπνισμα
  11. Υπερβολική ζέστη
  12. Δυνατά φώτα
  13. Πόνος στον αυχένα (αυχενικό σύνδρομο)
  14. Μυρωδιές, όπως τα έντονα αρώματα


Μην ξεχνάτε ότι δύο από τα παραπάνω μπορεί να λειτουργήσουν συνδυαστικά ως επιβαρυντικός παράγοντας για την εκδήλωση της ημικρανίας. Κρατήστε ένα ημερολόγιο που θα αφορά στις συγκεκριμένες συνθήκες κάτω από τις οποίες εκδηλώθηκε η ημικρανία ώστε να μπορέσετε σε βάθος χρόνου να καταλήξετε σε ποιους παράγοντες παρουσιάζετε αυξημένη ευαισθησία.

Δεν μπορούμε να αποφύγουμε ορισμένους από τους παραπάνω παράγοντες –οι γυναίκες δεν μπορούν να αποφύγουν την περίοδό τους– και στην περίπτωση αυτή θα πρέπει να αποφεύγουμε τουλάχιστον άλλα επιβαρυντικά ερεθίσματα, όπως η έντονη άσκηση ή η κατανάλωση αλκοόλ.

Πηγή : www.onmed.gr

Πόσο σημαντικό είναι για ένα παιδί να τρώει όλη η οικογένεια μαζί



Τα οικογενειακά γεύματα αποτελούν μια παραδοσιακή αξία και μια περίσταση κατά την οποία δίνεται η ευκαιρία στα μέλη της οικογένειας να επικοινωνήσουν και να αναπτύξουν τους συναισθηματικούς τους δεσμούς. Δυστυχώς, ο σύγχρονος τρόπος ζωής έχει επηρεάσει αρνητικά τη συγκεκριμένη συνήθεια, αφού οι έντονοι ρυθμοί της καθημερινότητας πολλές φορές δεν αφήνουν στα μέλη της οικογένειας το περιθώριο να «μοιραστούν» τα γεύματά τους γύρω από το ίδιο τραπέζι.
Ωστόσο, ερευνητικά δεδομένα των τελευταίων ετών φέρνουν και πάλι στο προσκήνιο την αξία των οικογενειακών γευμάτων, τονίζοντας μια άλλη διάστασή τους, καθώς φαίνεται πως η κατανάλωση συχνών γευμάτων με όλη την οικογένεια μπορεί να επηρεάσει θετικά τις διατροφικές συνήθειες των παιδιών, αλλά και άλλες συμπεριφορές που σχετίζονται με την υγεία τους.

Ειδικότερα, έχει φανεί πως τα παιδιά που καταναλώνουν πιο συχνά οικογενειακά γεύματα έχουν και πιο «υγιεινές» διατροφικές συνήθειες, όπως για παράδειγμα υψηλότερη κατανάλωση φρούτων, λαχανικών και φυτικών ινών, λιγότερο συχνή κατανάλωση «ανθυγιεινών» τροφίμων, όπως αναψυκτικά, τηγανιτά τρόφιμα και «γρήγορο-πρόχειρο» φαγητό, καθώς και υψηλότερες προσλήψεις ορισμένων θρεπτικών συστατικών όπως είναι το ασβέστιο, ο σίδηρος και πολλές βιταμίνες.

Επιπλέον, η αυξημένη συχνότητα οικογενειακών γευμάτων σχετίζεται με χαμηλότερο κίνδυνο εμφάνισης υπέρβαρου ή παχυσαρκίας, ενώ παράλληλα φαίνεται ότι δρα προστατευτικά ενάντια στην εμφάνιση διατροφικών διαταραχών στα παιδιά. Ταυτόχρονα, η συχνότερη κατανάλωση οικογενειακών γευμάτων μπορεί να αποτελέσει κι ένα χρήσιμο «εργαλείο» για τους γονείς, προκειμένου να διαχειριστούν το πρόβλημα της νεοφοβίας, της άρνησης δηλαδή των παιδιών να δοκιμάσουν νέες γεύσεις, αφού ερευνητικά δεδομένα δείχνουν πως οι πιθανότητες ένα παιδί να δοκιμάσει ένα νέο τρόφιμο είναι μεγαλύτερες όταν καταναλώνονται συχνότερα γεύματα με όλη την οικογένεια.

Ακόμη, τα οικογενειακά γεύματα αποτελούν μια καλή ευκαιρία προκειμένου το παιδί να μάθει να αξιολογεί το αίσθημα κορεσμού, καθώς το επίκεντρο βρίσκεται στο πιάτο και το φαγητό, σε αντίθεση με την περίπτωση όπου το γεύμα σερβίρεται μπροστά στην τηλεόραση, για παράδειγμα, χωρίς να δίδεται προσοχή στο είδος και την ποσότητα που καταναλώνεται. Τέλος, μέσω των οικογενειακών γευμάτων παρέχεται στους γονείς η δυνατότητα να λειτουργήσουν ως πρότυπο «υγιεινών» διατροφικών συμπεριφορών, τις οποίες είναι πολύ πιθανό να υιοθετήσουν και να ακολουθήσουν τα παιδιά στη μετέπειτα ζωή τους.

Φαίνεται μάλιστα, πως η αυξημένη συχνότητα κατανάλωσης γευμάτων με όλη την οικογένεια επιφέρει περαιτέρω οφέλη, που δε σχετίζονται μόνο με τη «διατροφική υγεία». Συγκεκριμένα, πρόσφατα ερευνητικά δεδομένα δείχνουν πως οι έφηβοι που καταναλώνουν πιο συχνά οικογενειακά γεύματα έχουν χαμηλότερες πιθανότητες να υιοθετήσουν «κακές» συνήθειες, όπως είναι το κάπνισμα και η κατανάλωση αλκοόλ.
Συνεπώς, αξίζει να στοχεύσετε στο να καταναλώνετε τα γεύματά σας μαζί με όλη την οικογένεια όσο το δυνατόν πιο συχνά. Εκμεταλλευτείτε το πρωινό καθημερινά, όπου οι πιθανότητες να είναι όλη η οικογένεια συγκεντρωμένη στο σπίτι είναι μεγαλύτερες και φυσικά τα σαββατοκύριακα, εφόσον το επιτρέπει το εργασιακό σας πρόγραμμα. Σκεφτείτε πως τα οφέλη που θα αποκομίσει το παιδί σας αλλά και η οικογένειά σας συνολικά σίγουρα είναι αρκετά προκειμένου να σας «αποζημιώσουν» για την προσπάθειά σας.


Γράφει : Μαίρη Μπισμπίκη, Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας 

Πηγή : anadrassis.blogspot.gr